Ο συνήθης ύποπτος

Αν και τα βλέμματα των περισσότερων έχουν πέσει στις γενικές εκλογές της Βραζιλίας στις 3 Οκτώβρη, σε περιφερειακό επίπεδο πιο σημαντικές είναι οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Εθνοσυνέλευσης στην Βενεζουέλα την Κυριακή στις 26 του Σεπτέμβρη. Η ψηφοφορία παίρνει για άλλη μια φορά την μορφή δημοψηφίσματος, αφού άλλη μια μεγάλη νίκη των υποψηφίων του PSUV θα θεωρηθεί ψήφος επιδοκιμασίας προς τον Hugo Chavez.

Με δεδομένο ότι η Βενεζουέλα συνεχίζει να ηγείται των πολιτικών εξελίξεων σε όλη την ήπειρο το αποτέλεσμα θα έχει πολύ μεγάλες συνέπειες σε όλη την Αμέρικα Λατίνα. Σε περίπτωση ήττας του Chavez η αντιπολίτευση θα κάτσει σαν φίδι στον κόρφο του, η Βολιβία και το Εκουαδόρ θα δεχτούν πολύ ισχυρότερες πιέσεις, ενώ μια σειρά κυβερνήσεων (Κολομβία, Περού, Χιλή, Ονδούρα, Κόστα Ρίκα) θα διευκολυνθεί στην προσπάθεια για μία δεξιά στροφή που με τόση επιμέλεια έχουν αναλάβει ο Λευκός Οίκος, η Ε.Ε. και οι ντόπιες ολιγαρχίες. Εν ολίγοις, ο συνήθης ύποπτος Τσαβάκος και οι φίλοι του θα πρέπει να βγάλουν το φίδι από την τρύπα για την πάρτη όλων, για ακόμα μία φορά.

Η αντιπολίτευση (που κατεβαίνει υπό τη νεοδημιουργηθείσα ομπρέλα Mesa de la Unidad Democrática MUD), συνεχίζει με μόνη ελπίδα τη λάσπη, τη διαστρέβλωση και τα εκατομμύρια της Ουάσινγκτον να τρέχουν από τα παντζάκια της, μην έχοντας τίποτα ουσιαστικό να προτείνει, ελπίζει μέσω του μιντιακού πολέμου που έχει εξαπολύσει, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποχή, δεδομένο που θα την ενισχύσει σημαντικά.

Αν η αποχή είναι μεγάλη, η αντιπολίτευση έχει ελπίδα. Διαφορετικά θα δούμε άλλη μία μεγάλη νίκη του PSUV. Όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή, τόσο περισσότερες οι ελπίδες του PSUV να κρατήσει την πλειοψηφία της Εθνοσυνέλευσης. Πολύ δύσκολα όμως τα 2/3 που είχε εξασφαλίσει το 2005 όταν η Δεξιά απείχε επειδή θεωρούσε ότι θα υπάρξει νοθεία –δεδομένο που ακόμα και βορειοαμερικανικά ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Κάρτερ απέρριψαν κατηγορηματικά επιφέροντας καίριο πλήγμα στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης. Τα 2/3 έλυσαν τα χέρια της κυβέρνησης σε πολλές περιπτώσεις νομοσχεδίων που έπρεπε να περάσουν με αυτή την πλειοψηφία.

Με δεδομένο ότι η οικονομική και κοινωνική πολιτική του PSUV μιλά από μόνη της και εξασφαλίζει εξαρχής μια ευρεία λαϊκή υποστήριξη στο κυβερνών κόμμα, η αντιπολίτευση χωρίς να μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της για τον πακτωλό των δολαρίων που της διατίθενται για τον σκοπό αυτό, ρίχνει για άλλη μια φορά το βάρος της στην πλήρη παραπληροφόρηση, την συκοφαντία και την διαστρέβλωση.

Με δεδομένο ότι η οικονομία της χώρας δεν κατέρρευσε όπως ήλπιζαν, ότι ο Πρόεδρος ακόμα και μετά από 11 χρόνια απολαμβάνει εκπληκτικών ποσοστών δημοφιλίας για τόσο μεγάλο μάκρος χρόνου, αλλά και το γεγονός ότι η ατζέντα της Δεξιάς δεν είναι παρά μια επιστροφή στην πετρελαιοπαραγωγό χώρα των αβυσσαλέων ανισοτήτων, η αντιπολίτευση, με την βοήθεια των ΜΜΕ σε Βενεζουέλα και εξωτερικό εξαπολύει μύδρους κατά του Hugo Chavez και του PSUV. Πρόκειται για την συνήθη τακτική της Δεξιάς, την οποία έχουμε δει τόσο στην Βενεζουέλα όσο και στην Βολιβία, και η οποία της έχει προκαλέσει αλλεπάλληλες συντριβές. Παρόλα αυτά ελπίζει, και τώρα ισχυρίζεται ότι το κάνει βάσιμα.

Δεν θα ξανακάνουμε άλλη μία ανασκόπηση, όπως συνηθίζαμε για την κοινωνική επανάσταση που έχει φέρει το PSUV στην χώρα και οι οποίες αποτελούν φάρο για ολόκληρη την περιοχή αλλά και παραπέρα (όποιος θέλει περισσότερα εδώ από το CdF και πολύ αναλυτικά εδώ από το CEPR) .

Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει τι θα γίνει καθώς τα δημοψηφίσματα δίνουν ότι τους… προστάζουν. Τα λίγα μίντια υπέρ της κυβέρνησης δίνουν Τσάβες, ενώ τα πάρα πολλά ιδιωτικά μίντια δίνουν τεράστια νίκη στην Δεξιά. Δεδομένο όμως είναι, ότι υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό αναποφάσιστων, τόσο όσον αφορά την συμμετοχή τους, όσο και όσον αφορά την τελική τους ψήφο.
Ας σταθούμε λίγο στους λόγους που η αντιπολίτευση ελπίζει ότι ίσως την οδηγήσουν σε μεγάλο αριθμό εδρών.

-Η εντεκάχρονη παραμονή του PSUV στην εξουσία, κατά την διάρκεια της οποίας εξακολουθεί να έχει λόγω της πολιτικής του τεράστια λαϊκή υποστήριξη, αλλά δεν μπορεί να αποφύγει τα φαινόμενα διαφθοράς και σκάνδαλα τέτοιου είδους. Ποια εξουσία στον κόσμο άλλωστε αντιστέκεται στην διαφθορά στο πέρασμα του χρόνου; Υπενθυμίζω βέβαια ότι η «διαφθορά» του PSUV ελάχιστη ένταση έχει σε σχέση με αυτή προ του 1998, ενώ κορυφαία στελέχη της αντιπολίτευσης αυτά τα χρόνια έχουν συλληφθεί για υπεξαιρέσεις, μίζες, κατάχρηση εξουσίας. Κάποιοι περιμένουν τις δίκες τους, κάποιοι εκτίουν ήδη τις ποινές τους, ενώ κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν την ζωή στο όμορφο Μαϊάμι.

-Το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν έχει χτυπήσει την Βενεζουέλα όσο άλλες χώρες-συμμάχους των ΗΠΑ, δεν σημαίνει ότι λείπουν τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία τα ΜΜΕ υπερμεγενθύνουν σε μία συνεχή προσπάθεια δημιουργίας της αίσθησης ανασφάλειας και αστάθειας. Κανείς δεν θυμάται ότι επί των ημερών τους, η one-product country Βενεζουέλα (πετρέλαιο) και η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων της κρεμόταν κυριολεκτικώς από μια απλή απόφαση ή ακόμα και δήλωση της Ουάσινγκτον;

-Η εγκληματικότητα συνεχίζει να είναι μεγάλη και τα ΜΜΕ διεξάγουν έναν τεράστιο αγώνα για να πείσουν το εκλογικό σώμα ότι το Καράκας είναι κάτι σαν την Βαγδάτη. Η αντιπολίτευση διασύρεται βέβαια από τα ίδια της τα πεπραγμένα όταν ήταν κυβέρνηση, αλλά τώρα προσπαθεί να πείσει κάποιους ότι επί ημερών της η Βενεζουέλα ήταν …Σουηδία. Επιπλέον αποκρύπτεται επιμελώς κάθε προσπάθεια που έχει καταβάλλει η κυβέρνηση για το ζήτημα.

-Θεωρείται ότι αρκετός κόσμος στη χώρα, αρχίζει να πιστεύει ότι το PSUV το έχει παρακάνει, ότι έχει πάει πολύ «αριστερά», και τρομάζει όταν ακούει τον Hugo Chavez στο τελευταίο Συνέδριο του κόμματος να λέει ότι το μεγαλύτερο ζήτημα αυτή την στιγμή είναι ότι “κάποιοι τομείς-κλειδιά για την οικονομία παραμένουν στα χέρια της ολιγαρχίας”. Μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του Chavez δεν ανήκει στην αριστερά, αλλά συνεχίζει εδώ και χρόνια να τον στηρίζει εξαιτίας της κοινωνικής πολιτικής του.

-Όλα τα παραπάνω γίνονται με την δύναμη των ΜΜΕ και κυρίως της τηλεόρασης. Ο απίστευτος για άλλη μια φορά μιντιακός πόλεμος εναντίον του PSUV, και προσωπικά εναντίον του Hugo Chavez είναι ένα τεράστιο στοίχημα το οποίο ήδη μελετάται σε σχολές μέσων ενημέρωσης, μάρκετινγκ, κτλ. Δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό επιχείρημα σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Μόνη ελπίδα τους είναι ότι θα πείσουν τον μέσο ψηφοφόρο για την «τεράστια» διαφθορά και την εγκληματικότητα, για τις οποίες βέβαια επιμελώς δεν αναφέρονται στα χρόνια που έκαναν κουμάντο στη χώρα πριν το ’98. Να πείσουν για τον κομμουνιστή αυταρχικό διεφθαρμένο δικτάτορα.
Ο τηλεοπτικός χρόνος των υποψηφίων είναι πάνω από 60-65% για την αντιπολίτευση, ενώ σε κάποια κανάλια δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου προβολή των υποψηφίων του PSUV…

Η κυβέρνηση είχε και κάποιες ατυχίες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής για τις οποίες η Δεξιά θέλει να μας πείσει ότι φταίει… το PSUV..! Για την ξηρασία που χτύπησε τη χώρα και είχε ως αποτέλεσμα την υπολειτουργία του μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού σταθμού στην χώρα με συνέπεια προβλήματα στην ηλεκτροδότηση ευθύνεται, ποιος άλλος, ο κομμουνιστής Τσάβες και οι συν αυτώ…

Για να καταλάβετε την σοβαρότητα των επιχειρημάτων της αντιπολίτευσης, σε μια είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου μάλιστα, ένας υποψήφιος μοιράζει τσάμπα κουπόνια προσθετικής στήθους για να εκλεγεί. Αυτό θα πει «πολιτικό πρόγραμμα»…

Η Δεξιά λασπώνει ότι και όποιον βρει, γιατί ξέρει πολύ καλά πως έχει να κάνει με μία κυβέρνηση που κατάφερε να καταστήσει την χώρα επίκεντρο των εξελίξεων για την περιοχή σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι εκλογές για την Εθνοσυνέλευση, να προηγούνται σε σημασία των γενικών εκλογών στην μεγάλη Βραζιλία (με δεδομένο βέβαια τα αποτελέσματα που αναμένονται εκεί). Και αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά.

Advertisement