H πάμπα με τους σκλάβους

Μια χώρα που καταλαμβάνει περίοπτες θέσεις παγκοσμίως στην παραγωγή καλαμποκιού, σόγιας και σιτηρών δεν θα έπρεπε να ανέχεται για το λαό της συνθήκες δουλείας και εργάτες σκλάβους χωρίς κανένα δικαίωμα.
Η Αργεντινή όμως, αντί να βαδίζει πρόσω ολοταχώς με αυτά τα σπάνια όπλα της γης της προς τον μεγάλο διατροφικό πόλεμο, όντας μάλιστα από τους μεγαλύτερους παίκτες του, βρίσκεται στην πλευρά των ηττημένων γιατί έτσι συμφώνησαν οι πολιτικοί της τόσες δεκαετίες με τους επιχειρηματίες.

Επωφελούμενη της παγκόσμιας κερδοσκοπικής διατροφικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας και συχνά με επιθετική πολιτική στον καθορισμό των τιμών βασικών διατροφικών προϊόντων, η Αργεντινή θεωρείται ένας από τους «σιτοβολώνες» του πλανήτη. Δεδομένης της τεράστιας αγροτικής παραγωγής και της παραγωγής κρέατος, αποτελεί παίκτη παγκόσμιας εμβέλειας στα διατροφικά ζητήματα. Τα οφέλη όμως αυτού του «παιχνιδιού» καρπώνονται -όπως συνήθως- κάποιες μικρές πλειοψηφίες. Γιατί έξω στις καλλιέργειες η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική.

Από το άρθρο της Guadaloupe Rodriguez στο Rebellion μαθαίνουμε για 140 “εργαζόμενους” στις φυτείες μιας πολυεθνικής βορειοαμερικανικών συμφερόντων, οι οποίοι μένουν στοιβαγμένοι σε «σπίτια» χωρίς ηλεκτρικό, πόσιμο νερό και τουαλέτες.
Οι 140 μετανάστευσαν από άλλη περιοχή για να δουλέψουν εδώ. Αν δεν το έκαναν,  θα άφηναν την επαρχία τους για να πάνε να στοιβαχτούν σε κάποιο από τα προάστεια της μιζέριας και της ανεργίας (τις “villas miserias”) του Μπουένος Άιρες, που όσο περνάει ο καιρός θυμίζει τον τρόπο ανάπτυξης των βραζιλιάνικων πόλεων…

Ίσως όμως να καταλήξουν ούτως ή άλλως στις “villas miserias” αφού, εκτός των άλλων, το πενιχρό μεροκάματο (97 πέσος=17μιση ευρώ) δεν είναι εξασφαλισμένο: το παίρνουν μόνο αφότου τα αφεντικά διαπιστώσουν μην τυχόν και οι “σκλάβοι” έχουν προκαλέσει ζημιά στην φυτεία.

Οι αρχές της Αργεντινής κάνουν ότι δεν ξέρουν: οι 140 αποτελούν ένα μέρος μόνο των περισσότερων από 500 εργατών-σκλάβων που “ανακαλύφθηκαν” από τις αρχές του χρόνου σε εκτάσεις ξένων εταιριών στην πάμπα. Η δουλειά είχε γίνει όπως ορίζουν οι νόμοι της αγοράς, από την αρχή ως το τέλος: η Adecco Specialities SA είχε βρει την “εργασία” για λογαριασμό της Pioneer, θυγατρικής της βορειοαμερικανικής DuPont.

Υπουργοί, παραυπουργοί, παρακαθήμενοι, γιουσουφάκια, υπέρβαροι ασκητές, και καρεκλοκένταυροι κάθε είδους βγήκαν να υποσχεθούν ότι η κατάσταση αυτή θα σταματήσει, ότι το κράτος θα διεξάγει έρευνα και κάθε εργοδότης υπεύθυνος ή ύποπτος για απάνθρωπες εργατικές συνθήκες θα πληρώσει το τίμημα, μεταξύ άλλων και οι τρεις προαναφερθείσες εταιρίες.  Δεν ξέρω τι θα καταφέρει μια κυβέρνηση με τέτοια παράδοση υποδούλωσης απέναντι στην πανίσχυρη Pioneer, εκ των κορυφαίων εταιριών παραγωγής σπόρων και “πατεντών» στον αγροτικό τομέα παγκοσμίως, πόσο μάλλον απέναντι στην  μητρική DuPont.

Ανακοινώθηκε πάντως ότι η DuPont, αφού φέρεται έτσι στους εργαζομένους της, δεν θα συνεχίσει να έχει τις ίδιες απαλλαγές και διευκολύνσεις που είχε μέχρι τώρα στο φορολογικό καθεστώς της. Χάδια αντί για σφαλιάρες, σε μία εταιρία η οποία έχει πάει στα δικαστήρια από Αργεντίνους εργάτες και για σωρεία άλλων παραβάσεων, μεταξύ των οποίων και η εκτεταμένη χρήση αμιάντου σε κατασκευές της στην χώρα μέχρι και τα τέλη των 90ς, όταν η ίδια (η εταιρία) σύμφωνα με τους ενάγοντες γνώριζε τις καταστροφικές του συνέπειες από το …1964!!!

Παρόλα αυτά οι ιθύνοντες της εταιρίας εξακολουθούν να δηλώνουν πως «η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων αποτελούν την ύψιστη προτεραιότητά» τους. Και κάπου, σε ένα οικονομικό περιοδικό από αυτά που μετατρέπουν τις πατάτες σε αγγούρια (Apertura), το brand name της φιγουράρει σε μία περίοπτη λίστα 200 επιχειρήσεων ως ο 4^ος καλύτερος εργοδότης της χώρας…

ΥΓ: Δεν στέκομαι στην τρομακτική περιβαλλοντική -και μακροπρόθεσμα κοινωνική- καταστροφή που επιφέρει αυτό το στάτους, το οποίο επιβάλλει συγκεκριμένους σπόρους, μονοκαλλιέργειες, χημικά και φυτοφάρμακα κάθε είδους γιατί το άρθρο θα  ξέφευγε πάρα πολύ. Κάποια στιγμή στο μέλλον θα προσπαθήσω για ένα αφιερωματάκι για τον “καρκίνο” των βιοκαυσίμων, στα οποία είναι παραδομένη όλη η Αμέρικα Λατίνα.

Advertisement